مرحباً بك زائرنا الكريم .. لك حرية الإستفادة والنشر
Surah Adh-Dhariyat ( The Wind that Scatter )
Select reciter
Тоҷикӣ
Surah Adh-Dhariyat ( The Wind that Scatter ) - Aya count 60
وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا ( 1 ) 
Савганд ба бодҳое, ки хок пароканда мекунанд,
فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا ( 2 )
савганд, ба абрҳои гаронбор,
فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا ( 3 )
савганд ба киштиҳое, ки ба осонӣ равонанд
فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا ( 4 )
ва савганд ба фариштагоне, ки тақсимкунандаи корҳоянд,
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ ( 5 )
ки он чӣ шуморо ваъда медиҳанд, рост аст
وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ ( 6 )
ва рӯзи ҷазо омаданист.
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ ( 7 )
Ва савганд ба осмон, ки ба ситорагон ороста аст,
إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ ( 8 )
ки шумо (дар хусуси пайғамбар) сухани гуногун мегӯед!
يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ ( 9 )
Аз ҳақ бозгардонида шавад, он ки бозгардониданашро хостаанд.
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ ( 10 )
Марг бод бар он дурӯғгӯён,
الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ ( 11 )
онон ки ба ғафлат дар ҷаҳл фурӯ рафтаанд.
يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ ( 12 )
Мепурсанд: «Рӯзи ҷазо кай хоҳад буд?»
يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ ( 13 )
Рӯзест, ки бар оташ азобашон мекунанд.
ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ ( 14 )
«Азоби худро бичашед! Ин аст он чизе, ки ба шитоб металабидед!»
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ ( 15 )
Парҳезгорон дар боғҳову канори чашмасорон бошанд,
آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُحْسِنِينَ ( 16 )
Он чиро Худо ба онҳо додааст, гирифтаанд. Зеро пеш аз он некӯкор буданд,
كَانُوا قَلِيلًا مِّنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ ( 17 )
андаке аз шабро мехобиданд
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ ( 18 )
ва ба ҳангоми саҳар истиғфор (тавба) мекарданд
وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ ( 19 )
ва дар молҳояшон барои пурсандаву маҳрум хаққе буд.
وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ ( 20 )
Ва дар замин барои ахли яқин ибратҳоест
وَفِي أَنفُسِكُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ ( 21 )
ва низ дар вуҷуди худатон. Оё намебинед?
وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ ( 22 )
Ва ризқи шумо ва ҳар чӣ ба шумо ваъда шуда, дар осмон аст.
فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ ( 23 )
Пас савганд ба Парвардигори осмонаҳову замин, ки ин сухан ончунон ки сухан мегӯянд, ҳақ ва рост аст.
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ ( 24 )
Оё достони меҳмонони гиромии Иброҳим ба ту расидааст?
إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ ( 25 )
Он гоҳ ки назди ӯ омаданду гуфтанд: «Салом!» Гуфт: «Салом! Шумо мардуми ношинохтаед!»
فَرَاغَ إِلَىٰ أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ ( 26 )
Дар ниҳон ва шитобон назди касони худ рафт ва гӯсолаи фарбеҳе овард.
فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ ( 27 )
Таъомро ба наздашон гузошту гуфт: «Чаро намехӯред?»
فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً ۖ قَالُوا لَا تَخَفْ ۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ ( 28 )
Ва аз онҳо бимнок шуд. Гуфтанд: «Матарс!» Ва ӯро ба фарзанде доно хушхабар доданд.
فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ ( 29 )
Ва занаш фарёдзанон омад ва бар рӯй заду гуфт: Ман пиразане нозоям».
قَالُوا كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ ( 30 )
Гуфтанд: «Парвардигори ту инчунин гуфтааст. Ва ӯ ҳакиму доност!»
قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ ( 31 )
Гуфт: «Эй расулон, ба чӣ кор омадаед?»
قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ ( 32 )
Гуфтанд: «Моро бар мардуме табаҳкор фиристодаанд,
لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ ( 33 )
то тиккаҳои сангҳои гили бар сарашон биборем,
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ ( 34 )
ки бар он сангҳо аз ҷониби Парвардигорат барои аз ҳад, гузаштаҳо нишон гузоштаанд».
فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ( 35 )
Пас ҳамаи касонеро, ки имон оварда буданд, берун бурдем.
فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِينَ ( 36 )
Ва дар он шаҳр ғайри як хона ва фармонбардорон наёфтем.
وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ ( 37 )
Ва дар он сарзамин барои касоне, ки аз азоби дардовар метарсанд, нишоне боқӣ гузоштем.
وَفِي مُوسَىٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ ( 38 )
Ва ибратест дар Мӯсо, он гоҳ ки ӯро бо ҳуҷҷате ошкор назди Фиръавн фиристодем.
فَتَوَلَّىٰ بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ( 39 )
Ва Ӯ бо ҳамаи қуввааш рӯй гардонду гуфт: «Ҷодугарест ё девонае!»
فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ ( 40 )
Ӯ ва лашкарҳояшро гирифтем ва ба дарё партофтем. Ва ӯ муставҷиби (сазовори) маломат буд.
وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ ( 41 )
Ва низ ибратест дар қавми Од, он гоҳ, ки боди ақимро бар онҳо фиристодем.
مَا تَذَرُ مِن شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ ( 42 )
Бар ҳар чизе вазид, фақат устухоне пӯсидааш бар ҷой гузошт.
وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّىٰ حِينٍ ( 43 )
Ва низ ибратест дар қавми Самуд, он гоҳ ки ба онҳо гуфта шуд: «То замоне чанд бархурдор шавед».
فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ ( 44 )
Онон аз фармони Парвардигорашон сар боззаданд ва ҳамчунон ки менигаристанд, раъди тунде фурӯ гирифташон.
فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِينَ ( 45 )
Истодан натавонистанд ва тавони интиқом надоштанд.
وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ ( 46 )
Ва аз пеш қавми Нӯҳро ҳалок кардем, ки қавме нофармон буданд.
وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ ( 47 )
Ва осмонро ба қувват барафроштем ва ҳаққо, ки Мо тавоноем.
وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ ( 48 )
Ва заминро густурдем ва чӣ некӯ густарандагонем!
وَمِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ( 49 )
Ва аз ҳар чиз ҷуфте биёфаридаем, шояд, ки ибрат гиред.
فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ ( 50 )
Пас ба сӯи Худованд бигрезед. Ман шуморо аз ҷониби Ӯ бимдиҳандае ошкорам.
وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ ( 51 )
Ва бо Худои якто худои дигароро мапарастед. Ман шуморо аз ҷониби Ӯ бимдиҳандае ошкорам.
كَذَٰلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ( 52 )
Ҳамчунин бар онҳое, ки аз ин пеш буданд, ҳар паёмбаре, ки фиристода шуд, гуфтанд: «Ҷодугарест ё девонаест!»
أَتَوَاصَوْا بِهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ ( 53 )
Оё ба ин кор якдигарро васият карда буданд? На, худ мардуме тоғӣ (саркаш) буданд.
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ ( 54 )
Пас аз онҳо рӯйгардон шав. Кас туро маломат нахоҳад кард.
وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَىٰ تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ ( 55 )
Андарз (панд) бидеҳ, ки андарз мӯъминонро манфиат дорад.
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ( 56 )
Ҷинну инсро фақат ва фақат барои парастиши Худ офаридаам.
مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ ( 57 )
Аз онҳо ризқе намехоҳам ва намехоҳам, ки маро итъом кунанд (хӯронанд).
إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ ( 58 )
Худост рӯзидиҳанда. Ва Ӯст соҳиби қуввате сахт устувор!
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ ( 59 )
Ин ситамкоронро аз азоб баҳраест монанди баҳрае, ки ёронашон доштанд. Пас ба шитоб чизе (азоб) аз Ман нахоҳанд!
فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ ( 60 )
Вой бар кофирон, аз он рӯз, ки онҳоро ваъда додаанд!
