مرحباً بك زائرنا الكريم .. لك حرية الإستفادة والنشر
Surah عبس
Select reciter
Sindhi
Surah عبس - Aya count 42
عَبَسَ وَتَوَلَّىٰ ( 1 ) 
مُنھن ۾ گُھنڊ وڌائين ۽ مُنھن موڙيائين.
أَن جَاءَهُ الْأَعْمَىٰ ( 2 )
ھن ڪري جو وٽس نابين آيو.
وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ ( 3 )
۽ ڪنھن سمجھايئي جيڪر اُھو سڌرجي ھا.
أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَىٰ ( 4 )
يا نصيحت ٻڌي ھا پوءِ اُھا نصيحت ٻڌڻ نفعو ڏئيس ھا.
أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَىٰ ( 5 )
پر جنھن بي پرواھي ڪئي.
فَأَنتَ لَهُ تَصَدَّىٰ ( 6 )
پوءِ تنھن (جي سڌاري) لاءِ تون پٺيان پيو آھين.
وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ ( 7 )
ھن ۾ توتي (ڪا ميار) ڪانھي ته اُھو نه سُڌرجي.
وَأَمَّا مَن جَاءَكَ يَسْعَىٰ ( 8 )
۽ جيڪو تو وٽ ڊوڙندو آيو.
وَهُوَ يَخْشَىٰ ( 9 )
۽ اُھو (پنھنجي الله کان) ڊڄي ٿو.
فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ ( 10 )
پوءِ تنھن کان تون ويسلو ٿئين ٿو.
كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ ( 11 )
ائين نه آھي بيشڪ اھي (قرآن جون آيتون) ھڪ نصيحت آھي.
فَمَن شَاءَ ذَكَرَهُ ( 12 )
پوءِ جيڪو گھُري سو قرآن ياد رکي.
فِي صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ ( 13 )
(بيشڪ قرآن جون آيتون) تعظيم وارن ورقن ۾ لکيل آھن.
مَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ ( 14 )
جي مٿاھان ۽ پاڪ آھن.
بِأَيْدِي سَفَرَةٍ ( 15 )
لکندڙن جي ھٿن ۾.
كِرَامٍ بَرَرَةٍ ( 16 )
جي سڳورا ڀلارا آھن.
قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ ( 17 )
ماڻھو ماريو وڃي جو ڪھڙو نه بي شُڪر آھي.
مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ ( 18 )
(ڌيان ڪري ته الله) ڪھڙي شيءَ مان پيدا ڪيس.
مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ ( 19 )
مني جي ڦڙي مان، خلقيائينس پوءِ اندازو مقرر ڪيائينس.
ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ ( 20 )
وري (نڪرڻ جي) واٽ سنھنجي ڪيائينس.
ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ ( 21 )
وري ماريائينس پوءِ قبر ۾ رکايائينس.
ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنشَرَهُ ( 22 )
وري جڏھن گھرندو تڏھن اُن کي جيئرو ڪندو.
كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ ( 23 )
ائين نه آھي جيڪي فرمايائينس سو پورو نه ڪيائين.
فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ ( 24 )
پوءِ جڳائي ته ماڻھو پنھنجي کاڌي ڏانھن نھاري ڏسي.
أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا ( 25 )
ته اسان پاڻي کي چڱيءَ طرح آسمان کان پلٽيو.
ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا ( 26 )
وري زمين کي پوري طرح چيريوسون.
فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا ( 27 )
پوءِ منجھس اَن ڄمايوسون.
وَعِنَبًا وَقَضْبًا ( 28 )
۽ ڊاکون ۽ ترڪاريون.
وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا ( 29 )
۽ زيتون ۽ کجيون.
وَحَدَائِقَ غُلْبًا ( 30 )
۽ گھاٽا باغ.
وَفَاكِهَةً وَأَبًّا ( 31 )
۽ ميوو ۽ گاھ (به).
مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ ( 32 )
اوھان جي نفعي لاءِ ۽ اوھان جي ڍورن لاءِ.
فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ ( 33 )
پوءِ جڏھن ڪَن ٻوڙا ڪندڙ (دھشت واري) ھڪل ايندي.
يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ ( 34 )
انھي ڏينھن آدمي پنھنجي ڀاءُ کان ڀڄندو.
وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ ( 35 )
۽ (پڻ) پنھنجي ماءُ کان ۽ پنھنجي پيءُ کان.
وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ ( 36 )
۽ پنھنجي گھر واريءَ کان ۽ پنھنجي پٽن کان ڀڄندو.
لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ ( 37 )
انھن مان سڀڪنھن مڙس لاءِ اُن ڏينھن اھڙي حالت ھوندي جو کيس بس ھوندي.
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ ( 38 )
ڪيترائي منھن اُن ڏينھن روشن ھوندا.
ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ ( 39 )
کِلندڙ ۽ (تمام) سرھا ھوندا.
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ ( 40 )
۽ ڪيترائي منھن (ھوندا) جن تي اُن ڏينھن رئي پيل ھوندي.
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ ( 41 )
جن کي ڪارنھن ويڙھي ويندي.
أُولَٰئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ ( 42 )
اھي ئي مُنڪر بدڪار آھن.
