Polski

A jednak ci, którzy nie wierzą, tkwią w dumie i odszczepieństwie.

Dziwią się, że przyszedł do nich ostrzegający spośród nich. I mówią niewierni: "To jest czarownik, wielki kłamca!

I starszyzna spośród nich oddaliła się, mówiąc: "Idźcie i wytrwajcie przy waszych bogach! Zaprawdę, to jest rzecz pożądana!

Czy to jemu, spośród nas wszystkich, zostało zesłane napomnienie?" Tak! Oni pozostają w zwątpieniu względem Mojego napomnienia. Tak! Oni jeszcze nie zakosztowali Mojej kary!

Czy oni posiadają królestwo niebios i ziemi, i tego, co jest między nimi? Niech więc wzniosą się na sznurach!

Przed nimi kłam zadawali: lud Noego, lud Ad i Faraon - posiadacz pali namiotu

Każdy z nich za kłamców uważał posłańców, dlatego też ziściła się Moja kara.

I powiedzieli: "Panie nasz! Przyspiesz nasz udział przed Dniem rozrachunku!"

Oto skłoniliśmy góry, aby wraz z nim głosiły chwałę o zachodzie i wschodzie słońca;

I umocniliśmy jego królestwo, i daliśmy mu mądrość i rozstrzygającą jasność mowy.

Kiedy weszli do Dawida, on się ich przestraszył, oni zaś powiedzieli: "Nie obawiaj się! My jesteśmy dwoma kłótnikami, każdy z nas nastaje na drugiego. Rozsądź więc między nami według prawdy i nie bądź niesprawiedliwy, i wyprowadź nas na równą drogę.

Powiedział Dawid: "On był dla ciebie niesprawiedliwy, prosząc o przyłączenie twojej owcy do swoich. Zaprawdę, wielu spośród wspólników wyrządza sobie nawzajem krzywdy, z wyjątkiem tych, którzy uwierzyli i którzy pełnią dobre dzieła, a jest ich niewielu." I domyślił się Dawid, że wystawiliśmy go tylko na próbę. Poprosił o przebaczenie swego Pana i padł na twarz, wybijając pokłony, i nawrócił się.

O Dawidzie! Uczyniliśmy ciebie namiestnikiem na ziemi. Rozsądzaj więc między ludźmi według prawdy, nie idź za namiętnością, bo sprowadzi cię z drogi Boga. Zaprawdę, tych, którzy schodzą z drogi Boga czeka kara straszna za to, iż zapomnieli o Dniu rozrachunku!

Czy My będziemy traktować tych, którzy wierzą i czynią dobre dzieła, tak jak tych, którzy szerzą zgorszenie na ziemi? Czyż będziemy traktować bogobojnych tak jak rozpustników?

Dawidowi darowaliśmy Salomona. Jakże wspaniały to sługa! Zaprawdę, on był pełen skruchy.

On powiedział: "Zaprawdę, postawiłem wyżej miłość tego dobra aniżeli wspomnienie mego Pana; dopóki ono nie skryło się za zasłoną.

I doświadczyliśmy Salomona,. umieszczając na tronie jakąś postać. Wtedy on się nawrócił.

I poddaliśmy jemu wiatr, który płynie, na jego rozkaz, lekko, tam gdzie on zamierzył;

I innych, parami spętanych.

Zaprawdę, czeka go miejsce blisko Nas i piękna przystań!

"Uderz nogą! Oto woda chłodna do obmycia się i picia!"

I weź w rękę garść trawy, i smagaj nią, i nie złam twojej przysięgi!" I znaleźliśmy go cierpliwym. Jakże to wspaniały sługa! Zaprawdę, on był pełen skruchy!

Oczyściliśmy ich czystą myślą - wspomnieniem o siedzibie.

I wspomnij Isma`ila, Eliasza i Zu'I-Kifla - każdy z nich jest wśród najlepszych.

Ogrody Edenu z otwartymi dla nich bramami.

I będą mieli dziewczęta o skromnym spojrzeniu, jednakowego wieku.

Oto Nasze zaopatrzenie - będzie ono niewyczerpane.

Gehenna, w której będą się palić. A jakże to złe miejsce odpoczynku!

I innych tego rodzaju podwojonych mąk.

Oni mówią: "Nie! To wy! Dla was nie ma powitania! To wyście nam to pierwej przygotowali! Jakże to nieszczęsne miejsce stałego przebywania!"

Oni mówią: "Cóż to z nami, że nie widzimy tutaj ludzi, których uważaliśmy za złych?

Zaiste, sprzeczanie się mieszkańców ognia jest prawdą!

Pan niebios i ziemi, i tego, co jest między nimi, Potężny, Przebaczający!"

Wy się od niej odwracacie.

To tylko zostało mi objawione, że jestem wyraźnie ostrzegającym.

Kiedy go ukształtuję harmonijnie i tchnę w niego Mojego Ducha, to padnijcie, oddając mu pokłony!"

Z wyjątkiem Iblisa; on wbił się w pychę i znalazł się wśród niewiernych.

Powiedział: "Ja jestem lepszy od niego: Ty stworzyłeś mnie z ognia, a jego stworzyłeś z gliny."

I zaprawdę, Moje przekleństwo na tobie aż do Dnia Sądu!"

Rzekł: "Zaprawdę, ty jesteś wśród tych, którym dano zaczekać

Powiedział: "Przeto; na Twoją potęgę! ja z pewnością zwiodę ich wszystkich,

Rzekł "To jest prawda! I Ja prawdę mówię!

Powiedz: "Ja nie żądam od was za to żadnej zapłaty ani też nie jestem spośród tych, którzy biorą na siebie ponad możliwości."

I wy z pewnością dowiecie się o tym po pewnym czasie.