تفسير ابن كثر - سورة الفاتحة الآية 1 | تواصل | القرآن الكريم

مرحباً بك زائرنا الكريم .. لك حرية الإستفادة والنشر

Surah Al-Hijr ( The Rocky Tract )

Select reciter

Norwegian

Surah Al-Hijr ( The Rocky Tract ) - Aya count 99

الر ۚ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ وَقُرْآنٍ مُّبِينٍ ( 1 )

Alif Lam Ra. Dette er skriftens og den klare Korans ord.

رُّبَمَا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ كَانُوا مُسْلِمِينَ ( 2 )

Det kan vel være at de vantro ønsker at de hadde gitt seg over til Gud.

ذَرْهُمْ يَأْكُلُوا وَيَتَمَتَّعُوا وَيُلْهِهِمُ الْأَمَلُ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ ( 3 )

La dem spise og fornøye seg og leve i håpet, de får snart å vite!

وَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلَّا وَلَهَا كِتَابٌ مَّعْلُومٌ ( 4 )

Vi har aldri utslettet en by uten at den hadde sin skrevne bestemmelse.

مَّا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ ( 5 )

Og intet folk kan foregripe sin frist eller utsette den.

وَقَالُوا يَا أَيُّهَا الَّذِي نُزِّلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ ( 6 )

Men de sier: «Du som har fått formaningen sendt ned til deg, du er sannelig besatt!

لَّوْ مَا تَأْتِينَا بِالْمَلَائِكَةِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ ( 7 )

Hvorfor har du ikke med englene til oss, om du snakker sant?»

مَا نُنَزِّلُ الْمَلَائِكَةَ إِلَّا بِالْحَقِّ وَمَا كَانُوا إِذًا مُّنظَرِينَ ( 8 )

Men Vi sender ikke englene uten alvors grunn, og da får de ingen henstand!

إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ ( 9 )

Vi har åpenbart formaningen, og Vi passer på den.

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ فِي شِيَعِ الْأَوَّلِينَ ( 10 )

Vi har sendt sendebud før deg, til henfarne folkegrupper.

وَمَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ( 11 )

Men ikke et eneste sendebud kom til dem uten at de holdt ham for narr.

كَذَٰلِكَ نَسْلُكُهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ ( 12 )

Slik lar Vi den tilflyte syndernes hjerter.

لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ ۖ وَقَدْ خَلَتْ سُنَّةُ الْأَوَّلِينَ ( 13 )

De trodde ikke på den, selv om de henfarnes vanlige skjebne forelå.

وَلَوْ فَتَحْنَا عَلَيْهِم بَابًا مِّنَ السَّمَاءِ فَظَلُّوا فِيهِ يَعْرُجُونَ ( 14 )

Om Vi hadde åpnet en port i himmelen for dem, så de når som helst kunne stige opp gjennom den,

لَقَالُوا إِنَّمَا سُكِّرَتْ أَبْصَارُنَا بَلْ نَحْنُ قَوْمٌ مَّسْحُورُونَ ( 15 )

så ville de si: «Øynene bedrar oss! Vi er forhekset!»

وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِي السَّمَاءِ بُرُوجًا وَزَيَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِينَ ( 16 )

Vi har satt stjernebildene på himmelen, og prydet den for dem som beskuer den.

وَحَفِظْنَاهَا مِن كُلِّ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ ( 17 )

Og Vi har befestet den mot enhver forkastet Satan,

إِلَّا مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ مُّبِينٌ ( 18 )

unntatt den som stjeler seg til å lytte, og han blir forfulgt av en lysende flamme.

وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ شَيْءٍ مَّوْزُونٍ ( 19 )

Vi har bredt ut jorden, og satt faste fjell på den. Og Vi har latt alt mulig i rett balanse vokse frem på den,

وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ وَمَن لَّسْتُمْ لَهُ بِرَازِقِينَ ( 20 )

og gitt dere, og dem dere ikke trenger å forsørge, en levemåte der.

وَإِن مِّن شَيْءٍ إِلَّا عِندَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَّعْلُومٍ ( 21 )

Det finnes intet som ikke har sitt forrådskammer hos Oss, men Vi sender det bare ned i bestemte mål.

وَأَرْسَلْنَا الرِّيَاحَ لَوَاقِحَ فَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَسْقَيْنَاكُمُوهُ وَمَا أَنتُمْ لَهُ بِخَازِنِينَ ( 22 )

Vi sender de skydrektige vinder og lar det regne fra oven. Så gir Vi dere det å drikke. Det er ikke dere som har det i forvaring.

وَإِنَّا لَنَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَنَحْنُ الْوَارِثُونَ ( 23 )

Vi er det som gir liv og lar dø, og Vi alene tiltrer arven.

وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِينَ مِنكُمْ وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِرِينَ ( 24 )

Vi kjenner til dem av dere som kommer først, og dem som kommer sist.

وَإِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ ۚ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ ( 25 )

Herren vil samle dem. Han er vis, Han vet.

وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ ( 26 )

Vi skapte mennesket av fuktig leire.

وَالْجَانَّ خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ مِن نَّارِ السَّمُومِ ( 27 )

Dsjinnene hadde Vi tidligere skapt av flammende ild.

وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِّن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ ( 28 )

En gang sa Herren til englene: «Jeg vil skape mennesket av fuktig leire!

فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ ( 29 )

Når Jeg har formet ham ferdig og innblåst Min ånd i ham, så fall til fote for ham.»

فَسَجَدَ الْمَلَائِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ ( 30 )

Og englene falt ham til fote.

إِلَّا إِبْلِيسَ أَبَىٰ أَن يَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ ( 31 )

Unntatt Iblis (Satan). Han nektet å falle til fote sammen med de andre.

قَالَ يَا إِبْلِيسُ مَا لَكَ أَلَّا تَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ ( 32 )

Gud sa: «Hva er det med deg Iblis, at du ikke faller ned som de andre?»

قَالَ لَمْ أَكُن لِّأَسْجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقْتَهُ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ ( 33 )

Han svarte: «Jeg vil ikke falle et menneskevesen til fote som Du har skapt av fuktig leire.»

قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ ( 34 )

Gud sa: «Ut med deg herfra! Du er forkastet!

وَإِنَّ عَلَيْكَ اللَّعْنَةَ إِلَىٰ يَوْمِ الدِّينِ ( 35 )

Forbannelsen skal hvile over deg til dommens dag!»

قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِي إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ ( 36 )

Han svarte: «Herre, gi meg frist til den dag de oppvekkes!»

قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِينَ ( 37 )

Gud sa: «Du får frist

إِلَىٰ يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ ( 38 )

til en viss tids dag.»

قَالَ رَبِّ بِمَا أَغْوَيْتَنِي لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَلَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ ( 39 )

Han svarte: «Herre, fordi Du har latt meg komme galt av sted, så vil jeg la alt fremtre prydelig for dem på jorden, og jeg skal sannelig føre dem galt av sted alle sammen,

إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ ( 40 )

unntatt de av dem som er Dine oppriktige tjenere.»

قَالَ هَٰذَا صِرَاطٌ عَلَيَّ مُسْتَقِيمٌ ( 41 )

Gud sa: «Dette er en grei ordning for Meg,

إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ إِلَّا مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغَاوِينَ ( 42 )

men du skal ikke ha makt over Mine tjenere, unntatt de av dem som følger deg, som går galt av sted!»

وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِينَ ( 43 )

Helvete skal bli møtested for dem alle.

لَهَا سَبْعَةُ أَبْوَابٍ لِّكُلِّ بَابٍ مِّنْهُمْ جُزْءٌ مَّقْسُومٌ ( 44 )

Det har syv porter, og hver port er tildelt en del av dem.

إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ ( 45 )

Men de gudfryktige skal være blant haver og kilder:

ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ آمِنِينَ ( 46 )

«Tred inn med ’Fred’, og i sikkerhet.»

وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَىٰ سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ ( 47 )

Og Vi vil ta bort alt nag som finnes i deres bryst, som brødre skal de sitte overfor hverandre på myke benker.

لَا يَمَسُّهُمْ فِيهَا نَصَبٌ وَمَا هُم مِّنْهَا بِمُخْرَجِينَ ( 48 )

Ingen tretthet vil røre dem, og de vil aldri bli sendt bort derfra.

نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ( 49 )

Fortell Mine tjenere at Jeg er den Ettergivende, den Nåderike,

وَأَنَّ عَذَابِي هُوَ الْعَذَابُ الْأَلِيمُ ( 50 )

men at Min straff er den smertelige straff.

وَنَبِّئْهُمْ عَن ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ ( 51 )

Og fortell dem om Abrahams gjester.

إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا قَالَ إِنَّا مِنكُمْ وَجِلُونَ ( 52 )

Da de trådte inn til ham, hilste de: «Fred!» Men han svarte: «Vi er redde for dere!»

قَالُوا لَا تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ ( 53 )

De sa: «Vær ikke redd! Vi har godt nytt til deg om en forstandig gutt.»

قَالَ أَبَشَّرْتُمُونِي عَلَىٰ أَن مَّسَّنِيَ الْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ ( 54 )

Da svarte han: «Bringer dere meg godt nytt, skjønt høy alder har nådd meg? Hvilket godt nytt bringer dere?»

قَالُوا بَشَّرْنَاكَ بِالْحَقِّ فَلَا تَكُن مِّنَ الْقَانِطِينَ ( 55 )

De sa: «Vi bringer deg sannhets nytt. Gi ikke opp håpet!»

قَالَ وَمَن يَقْنَطُ مِن رَّحْمَةِ رَبِّهِ إِلَّا الضَّالُّونَ ( 56 )

Han svarte: «Hvem gir vel opp håpet om Herrens nåde, unntatt de som farer vill?»

قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ ( 57 )

Han fortsatte: «Og hva er så deres anliggende, dere utsendinger?»

قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ ( 58 )

De sa: «Vi er sendt til et folk av syndere,

إِلَّا آلَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْمَعِينَ ( 59 )

unntatt Lots familie. Dem skal vi redde alle sammen,

إِلَّا امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَا ۙ إِنَّهَا لَمِنَ الْغَابِرِينَ ( 60 )

unntatt hans kone. Vi har bestemt det slik. Hun vil bli av dem som blir tilbake.»

فَلَمَّا جَاءَ آلَ لُوطٍ الْمُرْسَلُونَ ( 61 )

Da utsendingene kom til Lots hus, sa han:

قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ ( 62 )

«Dere er fremmedfolk?»

قَالُوا بَلْ جِئْنَاكَ بِمَا كَانُوا فِيهِ يَمْتَرُونَ ( 63 )

Og de svarte: «Nei, vi kommer til deg med det som de alltid tvilte på.

وَأَتَيْنَاكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ ( 64 )

Vi kommer til deg med sannheten, og vi er sannferdige.

فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّيْلِ وَاتَّبِعْ أَدْبَارَهُمْ وَلَا يَلْتَفِتْ مِنكُمْ أَحَدٌ وَامْضُوا حَيْثُ تُؤْمَرُونَ ( 65 )

Dra av gårde, du og dine, i en nattetime, og følg du etter bak dem. Ingen av dere må snu seg tilbake. Gå dit dere befales.»

وَقَضَيْنَا إِلَيْهِ ذَٰلِكَ الْأَمْرَ أَنَّ دَابِرَ هَٰؤُلَاءِ مَقْطُوعٌ مُّصْبِحِينَ ( 66 )

Og Vi meddelte ham denne beslutning, så de vil være tilintetgjort før morgenen kommer, til siste mann.

وَجَاءَ أَهْلُ الْمَدِينَةِ يَسْتَبْشِرُونَ ( 67 )

Byens innvånere innfant seg med tegn på glede, og han sa:

قَالَ إِنَّ هَٰؤُلَاءِ ضَيْفِي فَلَا تَفْضَحُونِ ( 68 )

«Dette er mine gjester, gjør meg ikke vanære!

وَاتَّقُوا اللَّهَ وَلَا تُخْزُونِ ( 69 )

Frykt Gud, og bring ikke skam over meg!»

قَالُوا أَوَلَمْ نَنْهَكَ عَنِ الْعَالَمِينَ ( 70 )

De svarte: «Har vi ikke forbudt deg å ta imot alskens folk?»

قَالَ هَٰؤُلَاءِ بَنَاتِي إِن كُنتُمْ فَاعِلِينَ ( 71 )

Han sa: «Her har dere mine døtre, om dere må gjøre noe galt mot noen.»

لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ ( 72 )

Så sant du lever, de var helt blinde i sin rus.

فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُشْرِقِينَ ( 73 )

Men skrallet tok dem ved soloppgang.

فَجَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن سِجِّيلٍ ( 74 )

Vi snudde opp ned på byen, og lot teglstein regne over dem.

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّلْمُتَوَسِّمِينَ ( 75 )

Sannelig, i dette er jærtegn for de observante.

وَإِنَّهَا لَبِسَبِيلٍ مُّقِيمٍ ( 76 )

Den ligger ved en større vei.

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِّلْمُؤْمِنِينَ ( 77 )

Sannelig, i dette er tegn for de troende.

وَإِن كَانَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ لَظَالِمِينَ ( 78 )

Folket i skogen var også illgjerningsmenn.

فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُّبِينٍ ( 79 )

Vi rammet dem med Vår hevn. I begge er klar rettledning.

وَلَقَدْ كَذَّبَ أَصْحَابُ الْحِجْرِ الْمُرْسَلِينَ ( 80 )

Folket i al-Hidsjer kalte sendebudene for løgnere.

وَآتَيْنَاهُمْ آيَاتِنَا فَكَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ ( 81 )

Vi brakte dem Vårt ord, men de vendte seg bort fra det.

وَكَانُوا يَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا آمِنِينَ ( 82 )

De hugget seg boliger i fjellene for å være sikre.

فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُصْبِحِينَ ( 83 )

Men skrallet tok dem ved morgengry.

فَمَا أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَكْسِبُونَ ( 84 )

Alt de hadde skaffet seg hjalp ikke.

وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ ۗ وَإِنَّ السَّاعَةَ لَآتِيَةٌ ۖ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلَ ( 85 )

Vi har skapt himlene og jorden og alt som mellom dem er på alvor. Og timen vil inntreffe. Så bær over, med en vakker overbærenhet.

إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ ( 86 )

Herren er Skaperen, den Allvitende.

وَلَقَدْ آتَيْنَاكَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِي وَالْقُرْآنَ الْعَظِيمَ ( 87 )

Vi har gitt deg de syv vers i åpningsbønnen som ofte gjentas, og den storslagne Koran.

لَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ ( 88 )

La ikke ditt blikk strekke seg mot det Vi har gitt enkelte av dem til nytte og glede. Føl deg ikke trist på grunn av dem. Senk din vinge overfor de troende.

وَقُلْ إِنِّي أَنَا النَّذِيرُ الْمُبِينُ ( 89 )